Autostrada łez : prawdziwa historia rasizmu, obojętności i szukania sprawiedliwości dla zaginionych i zamordowanych kobiet i dziewcząt rdzennych społeczności Tytuł oryginału: "Highway of tears : a true story of racism, indifference and the pursuit od justice for missing and murdered indigenous women and girls,".
Mikrokosmos narodowej tragedii. "Nikt nie wie, kim była pierwsza rdzenna dziewczyna lub kobieta, która zniknęła na odcinku autostrady między Prince Rupert a Prince George, ani kiedy to się stało. Nikt też nie wie, ile kobiet i dziewcząt zaginęło lub zostało zamordowanych od tego pierwszego razu".
Przez dziesięciolecia tubylcze kobiety i dziewczęta zaginęły lub zostały znalezione zamordowane na odosobnionym odcinku kanadyjskiej autostrady w północno-zachodniej Kolumbii Brytyjskiej. Systemowy rasizm i obojętność władz stworzyły klimat, w którym rdzenne kobiety i dziewczęta nadzorowało się w państwowych instytucjach, ale nikt ich nawet nie próbował ochronić przed atakami seryjnych morderców, gwałcicieli i psychopatów. Gęste lasy, brak zasięgu telefonicznego i publicznego transportu przez dekady tworzyły idealne warunki dla przestępców.
Dziennikarka Jessica McDiarmid skrupulatnie bada niszczycielski wpływ tych tragedii na rodziny ofiar i ich społeczności. Przeprowadza wywiady z najbliższymi ofiar - matkami i ojcami, rodzeństwem i przyjaciółmi - i przedstawia relację z pierwszej ręki o ich stracie i nieustannej walce o sprawiedliwość. Badając historyczne napięcia społeczne i kulturowe między osadnikami a rdzenną ludnością w regionie, McDiarmid łączy te przypadki z innymi w całej Kanadzie - obecnie szacowanymi na cztery tysiące - umieszczając je w kontekście szerszej analizy niedoceniania rdzennej ludności w tym kraju.
"Autostrada Łez" to poszukiwanie przyczyn porażki w zapewnieniu sprawiedliwości ofiarom i świadectwo niezachwianej determinacji ich rodzin i społeczności. To także chwytające za serce i ściskające gardło historie dziewcząt i kobiet, którym przyszło żyć i umrzeć w miejscu, w którym nikogo poza najbliższymi nie obchodził ich los.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jessica McDiarmid ; przekład: Anna Rosiak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Antologia dziewięciu opowiadań grozy osadzonych w dawnym Edo.
W Japonii czasów samurajów los rzadko bywał łaskawy dla kobiet. Sprowadzane do roli służących, obiektów seksualnych czy dekoracji, które porzuca się, gdy tylko ich uroda przeminie, zależne od swoich ojców, mężów i synów, w sytuacjach, kiedy ci nadużywali swojej pozycji, nie miały gdzie dochodzić sprawiedliwości. przynajmniej za życia. Nic więc dziwnego, że w opowieściach o duchach, którymi chętnie raczyli się mieszkańcy Edo w upalne, letnie wieczory, najstraszliwszymi upiorami stawały się właśnie skrzywdzone kobiety.
Miyuki Miyabe, autorka bestsellerowych kryminałów, proponuje Czytelnikowi tchnący świeżością zbiór opowieści fantastycznych, które tylko pozornie dotyczą czasów dawno minionych i równie dobrze można je odczytywać jako niezwykle trafny komentarz na temat współczesności. Nie od dziś bowiem wiadomo, że ludzka zazdrość, cierpienie, pożądanie czy samotność zawsze i wszędzie przynoszą straszliwe konsekwencje, a najczarniejsze scenariusze pisze życie.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Miyuki Miyabe ; przekład z języka japońskiego Michał Chodkowski.
Aż do śmierci : prawdziwe historie przemocy domowej, która zmusza ofiarę do zbrodni "Prawdziwe historie przemocy domowej, która zmusza ofiarę do zbrodni "
Ta książka to głos oddany kobietom, które głosu nigdy nie miały. Daria Górka, reporterka TVN24, rozmawia z więźniarkami, które przez lata zamiast pocałunków otrzymywały od swoich partnerów uderzenia w twarz. Były bite, kopane, poniżane, niekiedy zmuszane do prostytucji. Mimo to nie odeszły od tych mężczyzn aż do śmierci. Nie swojej śmierci. Doszły do granicy wytrzymałości i zabiły swych oprawców. "Ci, którzy wiedzieli, co dzieje się w naszych czterech ścianach, wiedzieli też, że do tej tragedii i tak by doszło. Tylko myśleli, że role kata i ofiary będą odwrócone". Górka przedstawia wnikliwą analizę życia ofiar przemocy domowej. Próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego kobiety latami tkwią przy swoich oprawcach i stają się niewidoczne dla reszty społeczeństwa. Poszukuje jej, rozmawiając nie tylko z ofiarami, lecz także z psychologiem więziennym, konsultantem Warszawskiego Ośrodka Interwencji Kryzysowej oraz dyżurną w Poradni Telefonicznej Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie "NL" IPZ.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 251-252. Oznaczenia odpowiedzialności: Daria Górka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Bez zgody" to mroczna, ale też pełna erotyzmu opowieść o dziewczynie, której woli życia nie mógł złamać nawet sam diabeł, i o chłopaku, który w głębi duszy skrywa straszną tajemnicę. Poznaj najnowszą historię pióra Kingi Litkowiec!
Marina Ramirez pragnęła uciec od życia, które zaplanowali dla niej rodzice. Kiedy dowiedziała się o możliwości wzięcia udziału w castingu dla początkujących modelek, uznała, że to jest właśnie szansa od losu, na którą czekała, i bez wahania postanowiła ją wykorzystać.
Jednak piękne wizje potrafią zaślepić. Mroczne przeznaczenie czekające na Marinę było bardzo odległe od obietnicy raju, o którym marzyła dziewczyna. Zamiast tego trafiła prosto do piekła, w którym rządzi bezduszny, pozbawiony skrupułów diabeł. Jego zadanie było przerażająco proste: miał złamać Marinę i stworzyć z niej marionetkę, bezmyślnie wykonującą każdy rozkaz. Jednak diabeł również miał swoje marzenia.
"Bez zgody" to opowieść dla gotowych na naprawdę mroczne historie. Głęboko skrywane tajemnice, przestępczy półświatek, roztrzaskane w pył naiwne marzenia, wola przetrwania i namiętność, która wymyka się regułom - w tym świecie nic nie jest takie, jakie się wydaje, a pragnienia bywają niebezpieczne. Książka zawiera motywy BDSM.
W badaniu przeprowadzonym na zlecenie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej trzydzieści procent - czyli ponad dziewięć milionów - dorosłych Polaków potwierdziło, że było sprawcami przemocy w rodzinie. Siedemnaście procent skrzywdziło bliskich kilka razy, a trzy procent wielokrotnie.
Mężczyźni katują żony i dzieci. Bici synowie dorastają i znęcają się nad swoimi partnerkami i dziećmi. Krzywdzone dziewczynki wpadają w szpony toksycznych mężów. Dorosłe dzieci dręczą zniedołężniałych rodziców. Silniejsi terroryzują słabszych, zdrowi niepełnosprawnych, ci, którzy mają władzę, kontrolują i ranią swoich podopiecznych.
Przez nasze domy płynie rzeka agresji, bólu, cierpienia i nienawiści. Oficjalne statystyki to wierzchołek góry lodowej.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jacek Hołub.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Rośnie liczba mężczyzn nienawidzących kobiet. Nazywają siebie incelami i zamieszkują najmroczniejsze zakamarki internetu. Łączy ich chęć zemszczenia się na ignorujących ich kobietach...
W mieszkaniu w północnym Sztokholmie policja odkrywa zwłoki młodej kobiety. Ofiara otrzymała ponad dwadzieścia ciosów nożem... Atak szaleńca? Detektyw śledcza Vanessa Frank rozpoczyna dochodzenie z niejasnym uczuciem, że w tej sprawie umyka kluczowy aspekt. Aż dociera do siatki inceli.
Dziennikarz PASCAL ENGMAN - tak jak Stieg Larsson - poraża alarmującym thrillerem społecznym, który stał się natychmiastowym bestsellerem w Szwecji. "Black Pill" to powieść o ruchu inceli, mężczyzn żyjących w mimowolnym celibacie i swój gniew i frustracje wyładowujących na kobietach. W najlepszym razie w internecie, w najgorszym - w realnym świecie. W Stanach Zjednoczonych incele byli powiązani z czterdziestoma pięcioma zabójstwami, m.in. z ekstremistycznym atakiem masowego mordercy w Toronto w Kanadzie w 2018 roku. Autor twierdzi, że wybrał właśnie ten przerażający temat, bo ma nadzieję, że dzięki jego książce wzrośnie świadomość groźnego problemu.
Urodzić się kobietą to przekleństwo, to oznaka złej karmy.(przysłowie nepalskie) Mówi się, że rozpacz jest czarna, a codzienność szara. W Nepalu nie widuje się często tych odcieni, tu życie jest kolorowe. W hipnotyzującym ulicznym tłumie uwagę przykuwają wielobarwne sari, jeden z tradycyjnych kobiecych strojów, jakże inny od noszonej przez Afganki bezkształtnej burki, która jest dla nas symbolem uciemiężenia kobiet. Tymczasem życie Nepalek niewiele różni się od życia muzułmanek. Pod grubszą warstwą pozorów i piękniejszą szatą kryje się bardzo podobna rzeczywistość. Reportaż Edyty Stępczak to przejmująca opowieść o współczesnych nepalskich kobietach, które nie chcą już żyć w tradycyjnym, patriarchalnym społeczeństwie i - stawiając na szali swoje bezpieczeństwo, zdrowie, a często nawet życie - próbują zmieniać zarówno nepalską mentalność, jak i opresyjny system. Rozdarte między tradycją, uwierającą jak sztywny gorset, a aspiracjami i dążeniami, które rozbudza w nich nowoczesny świat, walczą o podstawowe prawa człowieka.
UWAGI:
Bibliografia, netografia na stronach 391-396. Oznaczenia odpowiedzialności: Edyta Stępczak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
